برآورد ژرفای پوسته زمین با به‌ کارگیری توابع انتقال گیرنده موج P در استان خراسان جنوبی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار بخش زمین‌شناسی دانشکده علوم و معاون مرکز پژوهشی زلزله دانشگاه شهید باهنر کرمان

2 گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

3 گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد کرمان

چکیده

مشخص کردن ساختار دقیق پوسته و گوشته بالایی یکی از اهداف مهم بررسی‌های زمین‌فیزیکی است. در این پژوهش، شکل موج‌ زمین‌لرزه‌های دورلرز (دارای بزرگای بیش از 5.5 و در فاصله روکانونی 25 تا 90 درجه در بازه‌ی زمانی شش سال برای بدست آوردن توابع گیرنده در زیر ایستگاه‌های شبکه‌ی لرزه‌نگاری خراسان جنوبی (موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران) گزینش شدند. پس از بررسی هم‌خوانی شکل موج‌ها با مشخصات موجود در فهرست IRIS، پنجره زمانی روی شکل موج‌ها اعمال گردیده و مؤلفه‌های افقی در راستای زاویه سمتی چرخانده شده تا مؤلفه‌های شعاعی و مماسی به‌دست آید. با بهره‌گیری از روش واهمامیخت تکراری لیگوریا و آمون در حوزه زمان، مؤلفه قائم از مؤلفه شعاعی واهمامیخت شده، فیلتر گوسی با پهنای یک اعمال شد. پس از برآورد توابع گیرنده و دسته‌بندی آنها در بازه‌های بک‌آزیموتی و فاصله روکانونی 10 درجه‌ای، برانبارش برای افزایش نسبت سیگنال به نوفه انجام گرفت. برگردان همزمان دو مجموعه داده‌ای مستقل با در نظر گرفتن پارامتر وزنی متناسب با ترکیب آن‌ها برای یافتن یک الگوی سرعتی با به‌کارگیری نرم‌افزار هرمن و آمون اجرا شد. کمینه‌سازی خطای استاندارد میان داده‌های واقعی و پیش‌‌بینی شده، معیار رسیدن به الگوی خواسته شده و نزدیک به الگوی واقعی زمین است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که مرز ناپیوستگی موهو در زیر ایستگاه کوهدشت، TKDS، در ژرفای 2±43 کیلومتری، در زیر ایستگاه آفریز، AFRZ، در ژرفای 2±43 کیلومتری و در زیر ایستگاه نهبندان، NHDN، در ژرفای 2±41 کیلومتری جای دارد. با توجه به داده‌ها و روش‌های به‌کار رفته، آنالیز خطا در محدوده قابل قبول قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات