بررسی محیط های رسوبی متنوع در سازند آغاجاری در بخشی از میدان نفتی بی بی حکیمه

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

اداره عملیات زمین شناسی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب

چکیده

سازند آواری آغاجاری با سن میوسن-پلیوسن، ضخیم‌ترین سازند نهشته شده در حوضه رسوبی زاگرس است که مشتمل بر رخساره‌های سنگی مارنی، سیلتستونی و ماسه‌سنگی است. عمده‌ترین محیط رسوبی در نظر گرفته شده برای این سازند در اغلب نقاط حوضه رسوبی زاگرس بویژه در نواحی شمالی و مرکزی فروافتادگی دزفول، محیط‌های رودخانه‌ای است. در بخش‌هایی از نواحی جنوبی فروافتادگی دزفول و در مجاورت سواحل خلیج فارس محیط رسوبی دریایی نیز برای این سازند ذکر شده است ولی مطالعات چندانی دراین باره صورت نپذیرفته است. در محدوده مورد مطالعه که در بخش‎هایی از جنوب شرق میدان نفتی بی‌بی‌حکیمه واقع شده سازند آغاجاری علاوه بر ماسه‌سنگ و مارن حاوی لایه‌های نازک آهکی و انیدریتی نیز هست. با توجه به رخساره‌های سنگی و زیستی متنوع شناسایی شده از جمله رخساره تبخیری شامل ژیپس و انیدریت‌های قلوه‌ای، رخساره زیستی گیاهی یا لایه پیت، رخساره کربناته جلبک‌های کاروفیت، رخساره ریف‌های اویستری، رخساره کربناته روزنبران کف‌زی و رخساره کربناته استراکود‌دار می توان محیط‌های رسوبی دیگری را از قبیل محیط دریاچه‌ای، محیط دریایی کم‌عمق و محیط‌های محتمل حدواسطی مانند باتلاق‌های نمکی و محیط‌های استواری را برای این سازند در محدوده مورد مطالعه در نظر گرفت. سازند آغاجاری در این ناحیه حاوی بایوتای متنوع و غنی سنگواره‌ای از جنس‌ها و گونه‌های مختلف گیاهان، جلبک‌های کاروفیت، اویسترها، دوکفه‌ای‌ها، شکم‌پایان، استراکودها و روزنبران کف‌زی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

زمین شناسی کاربردی پیشرفته

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ
انتشار آنلاین از تاریخ 02 بهمن 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار