بررسی روندهای دگرشکلی بخش میانی کوهزاد شرق ایران ( حد فاصل بین دو گسل کهورک و گسل زاهدان) با تکیه بر داده های ساختاری و محاسبه تنش دیرینه

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تکتونیک، دانشکده علوم ، گروه زمین شناسی ، دانشگاه بیرجند،بیرجند،ایران

2 گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

3 گروه زمین نشاسی- دانشکده علوم- دانشگاه بیرجند

4 دانشیار تکتونیک،گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، گروه زمین شناسی ، دانشگاه سیستان وبلوچستان ،زاهدان،ایران

چکیده

منطقه مورد مطالعه در خاور ایران، در شمال شهر زاهدان قرار دارد و از منظر زمین شناسی در بخش میانی کوهزاد شرق ایران واقع شده است. یکی از شاخص‌های این منطقه، تنوع ساختاری است که نشان‌دهنده تاریخچه تکتونیکی پیچیده‌ای می‌باشد. برای شناخت تاریخچه تکتونیکی و تغییرات فازهای دگرشکلی در این پژوهش، از روش وارونگی داده‌های لغزشی گسل‌ها و بررسی گسل‌های مزدوج و الگوهای ساختاری و کینماتیکی چین خوردگی‌ها استفاده شده است. بررسی داده‌های جنبشی گسل‌ها سه مرحله تغییر در موقعیت اصلی فشردگی (σ1) را نشان می‌دهد: در زمان‌های کرتاسه پایانی (N197°±10°)، نئوژن (N60°±25°) و پالئوژن (N10°±15°). همچنین، بررسی چین‌خوردگی‌ها این سه مرحله کوتاه‌شدگی را در منطقه با روندهای شمال، شرق و شمال‌شرقی نشان می‌دهد. با توجه به دگرشکلی‌های ایجادشده و بررسی تنش دیرین در منطقه، می‌توان گفت این منطقه دچار سه نوع دگرشکلی شده است.چین‌خوردگی نسل اول ، قدیمی‌ترین رخداد دگرشکلی است که دارای محور شرقی-غربی بوده و مربوط به چین‌خوردگی‌های قبل از برخورد لوت و افغان می‌باشد. چین‌خوردگی‌های نسل دوم وگسل‌های با روند شمالی-جنوبی نیز در رخداد دوم دگرشکلی، همزمان با بسته شدن حوضه سیستان در ائوسن-الیگوسن ایجاد شده‌اندو همزمان با برخورد برخورد بلوک لوت و افغان می باشد. پس از برخورد بلوک لوت و افغان، در ادامه رخداد سوم دگرشکلی، چین خوردگی نسل سوم و گسل‌های مزدوجی با امتداد لغز ایجاد می‌شوند که ساختارهای قبلی را قطع کرده و سبب جابه‌جایی آن‌ها می‌گردند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

زمین شناسی کاربردی پیشرفته

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ
انتشار آنلاین از تاریخ 24 بهمن 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار