بررسی ساختاری و فرکتالی پایانه جنوبی گسل نهاوند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زمین شناسی/ دانشکده علوم پایه

2 گروه زمین شناسی،دانشکده علوم پایه،دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

3 کارشناسی ارشد،گروه زمین شناسی،دانشکده علوم پایه،دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

چکیده

گسل نهاوند با روند شمال باختر -جنوب خاور در بخش میانی گسل جوان اصلی زاگرس و در شمال باختر قطعه گسل درود قرار گرفته است. این گسل با امتداد و شیبN320/70NE و طول در حدود 55 کیلومتر، باعث دگرریختی منطقه مورد مطالعه شده است. آرایش گسل نهاوند و گسل درود بعنوان قطعات گسل جوان زاگرس بصورت امتداد لغز راست بر راست پله است و این آرایش ساختاری سبب ایجاد کشش در بخش پایانه گسل نهاوند شده است. شواهد صحرایی اعم از جابجایی آبراهه ، جدایش های نرمال، ساخت گل منفی و آبراهه های موازی نشان دهند رژیم کششی جوان در منطقه است. بررسی خطواره های ساختاری و شکستگی های مرتبط با گسل با استفاده از تکنیک های دورسنجی و نشان می دهند که تراکم اصلی خطواره های استخراج شده با روند غالب N30W تا N70W است و خطواره ها با روند گسل سازگاری نشان می دهد. بررسی ابعاد فرکتالی خطواره ها و شکستگی های منطقه بصورت جداگانه نشان می دهد که گسل نهاوند یک گسل پیوسته و مستقیم نیست بلکه بصورت سامانه گسلی نابالغ در منطقه می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات