برآورد مقیاس ML برای بزرگای زمین‌لرزه‌ها در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد،بخش فیزیک دانشکده فیزیک دانشگاه شهید باهنر کرمان،کرمان، ایران

2 دانشیار بخش زمین‌شناسی دانشکده علوم و معاون مرکز پژوهشی زلزله دانشگاه شهید باهنر کرمان

3 استاد دانشکده فیزیک دانشکده فیزیک و مرکز پژوهشی زلزله دانشگاه شهید باهنر کرمان،کرمان، ایران

چکیده

برآورد یک بزرگای محلی برای برآورد درستتر بزرگای زمینلرزههای محلی در هر گستره لازم است. برای این هدف از 1409 بیشینه دامنه مصنوعی خوانده شده وود- اندرسون از 229 زمینلرزه با 22 ایستگاه لرزهنگاری در ایران در عرض جغرافیایی بین 24 تا 42 درجه شمالی و طول جغرافیایی بین 43 تا 65 درجه شرقی استفاده شد. بزرگای آنها 5/3 تا 4/5 در مقیاس محلی، گاف آزیموتی آنها کمتر از 180 درجه و ﺑﺎ RMS در تمام ایستگاهها کمتر از 5/0 ثانیه بودند. این پژوهش با استفاده از دادههای لرزهای دریافتی سالهای 2004 تا 2016 میباشند. یک رابطه پارامتریک که در آن پخش هندسی، میرایی(کاهیدگی) غیرالاستیک و تصحیح ایستگاهی در نظر گرفته شدند، رابطه کاهیدگی تجربی را برای بزرگای محلی در ایران بهصورت زیر برآورد نمود:

این رابطه کاهیدگی بیشتری از دامنه موج را برای فواصل بیش 150 کیلومتر نسبت به رابطه هاتون و بور (1987) پیشنهاد میکند. مقادیر تصحیحات ایستگاهی بین 198/0 – و 44/0 واحد بزرگا میباشد. از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که، کاهیدگی دامنه موج با افزایش فاصله بهصورت 1/r1.0928 بوده و تاثیر ساختار زمینشناسی گستره ایران برروی تخمین بزرگا در بازه وسیعی از بزرگا (نزدیک به 0.7) میباشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


آقانباتی. ع.، 1383، زمین‌شناسی ایران. چاپ سازمان زمین‌شناسی کشور.
سعیدیان. م.، 1394. برآورد مقیاس ML برای بزرگای زمین‌لرزه‌های محلی در شرق ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان.
شهبازی. س.، ثبوتی، ف.، قدس، ع. 1389. محاسبه مقیاس بزرگای محلی زمین‌لرزه برای آذربایجان شرقی، چهاردهمین کنفرانس ژئوفیزیک ایران، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران.
لی. ت.، والاس. ت.س.، 1387، لرزه‌شناسی مدرن جهانی، ترجمه حیدریان شهری م ر. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
نعمتی. م.، قدس. ع.، قاسمی. م. ،1394، مقیاس ML برای بزرگای زمین‌لرزه‌های محلی در البرز میانی-خاوری، فصل‌نامه علوم زمین، بهار 1394، شماره 95:ص 115-122.
نعمتی. م.، 1397، مبانی لرزه‌زمین‌ساخت با نگاهی ویژه به لرزه‌زمین‌ساخت ایران‌زمین، انتشارات دانشگاه شهیدباهنر کرمان، زیر چاپ.
 
Alsaker. A , Kvamme, L.B., Hansen, R.A., Dahle, A., Bungum, H., 1991, The ML scale in Norway. Bull. Seism. Soc. Am., Vol: 81, p: 379-389.
Askari. R., Ghods. A.R., Sobuti. F., 2009, Calibration of an ML Scale in the Alborz Region, Northern Iran, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 99, p: 268–27.
Bakun, W.H., Joyner W.B., 1984, The ML scale in central California, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 74, p: 1827–1843.
Berberian. M., 1976, "Contribution to the seismotectonics of Iran (part 2)". [J], Rep. Geol. Surv. Iran, No: 39, 516 p.
Baumbach, M., Bindi, D. Grosser, H. Milkereit, C. Parolai, S. Wang, R. Karakisa, S. Zünbül., S. Zschau, J., 2003, Calibration of an ML Scale in Northwestern Turkey from 1999 Izmit Aftershocks, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 93, p: 2289–2295.
González, M., Vidal., A. Mungía, L., 2006, An ML Scale for the La Paz–Los CabosRegion, Baja California Sur, México, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 96, p: 1296-1304.
Havskov. J., Ottemöller. L., 2005, SEISAN: the earthquake analysis software, version 8.1.
Hutton. L.K., Boore. D.M., 1987, The ML scale in southern California, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 77, p: 2074–2094.
Rezapour. M. and Rezaei. R., 2011, Empirical Distance Attenuation and the Local Magnitude Scale for Northwest Iran, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 101, p:3020–3031.
Richter, C.F., 1935. An instrumental earthquake magnitude scale. Bull. Seismol. Soc. Am., 25, 1-32.
Shoja-Taheri. J., Naserieh. S. Ghofrani. H., 2007, ML and MW Scales in the Iranian Plateau Based on the Strong-Motion Records, Bull. Seismol. Soc. Am., Vol: 97, p: 661-669.