کانسار فلوئوریت سولکان در زون سنندج ـ سیرجان و در مجاورت معدن روی ـ سرب انگوران (حدود 500 متر) واقع شده است. لیتولوژی غالب در محدوده کانسار سولکان شامل سنگهای دگرگونی آمفیبولشیست، میکاشیست، مرمر گرافیتدار و گنایس با سن پرکامبرین میباشد. جهت تعیین شرایط تشکیل کانیسازی فلوئوریت سولکان از دیدگاه ترمودینامیکی و فیزیکوشیمیائی، میانبارهای سیال به دام افتاده در کانی فلوئوریت با کاربرد دو روش ریزدماسنجی و لیزر رامان اسپکتروسکوپی و به صورت تلفیقی مورد مطالعه قرار گرفتند. میانبارهای سیال اولیه و دو فازی غنی از مایع که دارای فراوانی زیادی در کانی فلوئوریت میباشند، جهت انجام مطالعات انتخاب گردیدند. در میانبارهای سیال مورد مطالعه دمای همگن شدن به فاز مایع در محدودهی 120 تا 190 درجهی سانتی گراد تعیین گردید. نقطه ذوب نهایی یخ نیز در محدودهی 25.5 ـ تا 14.4 ـ درجه سانتیگراد اندازهگیری شد. بر اساس اندازه گیری های ریز دماسنجی، بیشترین فراوانی شوری (NaCl+CaCl2) برآورد شده در سیستم H2O–NaCl–CaCl2 در محدوده 18 تا 20 درصد قرار میگیرد. بر روی یک میانبار سیال منفرد از مجموعه میانبارهای سیال اولیه و دو فازی غنی از مایع در کانی فلوئوریت اندازهگیریهای لیزر رامان اسپکتروسکوپی انجام گرفت. با استفاده از توزیع کوشی– لورنتز طیف بدست آمده و رابطه Δv1= 3222.8 + 1.69 sal شوری فاز مایع در دو مرحله به ترتیب 18.6 و 18.1 درصد محاسبه شد. مقدار شوری بدست آمده با استفاده از روش لیزر رامان اسپکتروسکوپی و مقایسه آن با مقدار شوری تعیین شده از روش سرمایش، نشان دهنده تطابق معنیدار نتایج این دو روش میباشد.
)