مطالعه روزن بران سازند میشان در برش چینه نگاری هندون واقع در شمال غرب بندرعباس و کاربرد آن در چینه نگاری سکانسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی

2 دانشجوی دکتری ، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی

3 هیات علمی بخش زمین شناسی مخازن، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران

چکیده

چینه نگاری سکانسی علمی است که به تجزیه و تحلیل حوضه رسوبی و اکتشاف کمک می کند تا توجه قابل توجهی شود. به همین منظور در این تحقیق چینه نگاری سکانسی سازند میشان در برش هندون در شمال غرب بندرعباس مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مجموعه روزن بران ، سن نهشته شده است بوردیگالین- لانگین تعیین و سه مجموعه رخساره اعمال ، پنه جزر و مدی ، لاگون و دریای تشخیص تشخیص داده شد. با نگرش ویژه به محتویات فسیلی ، 4 سکانس رسوبی رده سوم به همراه 5 مرز سکانسی شناسایی شده است. روند رسوب بارگذاری زمان بوردیگالین در این برش که با یک TST آغاز شده است احتمالاً منطق در بالا آمدن سطح جهانی آب دریا است. بررسی سطح نسبی آب دریا در این حوضه رسوبی حاکی از آن است که با منحنی سطح جهانی آب دریا انطباق خوبی را نشان نمی دهد که احتمالاً از دلایل آن برای ایجاد تکتونیک محلی در پس خشکی بندرعباس اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها


پورامینی بزنجانی. س.، آدابی. م.ح، 1392، تأثیر دیاژنز به کیفیت مخزنی سازند کنگان در میدان لاوان، خلیج فارس، مجله زمین‌شناسی کاربردی پیشرفته شهید چمران اهواز، شماره 10، ص 47-33.
دانشیان. ج.، مصدق. ح.، خلج. ح.، قاسمی. ع.، 1387، چینه نگاری سکانسی نهشته‌های سازند قم در ناحیه الگو (برش کوه بیچاره) در جنوب شرق قم، شمال ایران مرکزی، مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان ( علوم پایه)، شماره 5، ص1- 35.
ذاکری. م.، موسوی حرمی. ر.، خانه باد. م.، محبوبی. ا.، صابری. ا.، 1393، رخساره‌ها، دیاژنز و کیفیت مخزنی سازند سروک در میدان نفتی کوپال، در جنوب غرب ایران، مجله زمین‌شناسی کاربردی پیشرفته شهید چمران اهواز، شماره 14، ص 46-59.
Adams. T. D., Bourgeois. F., 1967, Asmari biostratigraphy Iran. Oil Oper. Co., Geol. Explor. Div., Report No: 1074, p: 1-37, unpublished.
Armentrout. J. M., 1996, High resolution sequence biostratigraphy: examples from the Gulf of Mexico Plio-Pleistocene; in: Howell. J. A., Aitken. J. F., (Editors), High resolution sequence stratigraphy: Innovations and applications: p: 65-86, Geological Society, Special Publication # 104.
Becker. E., Dusenbury. A. N., 1985, Mio- Oligocene (Aquitanian) foraminifera from the Goajira Peninsula, Colombia, p: 1-48.
Bolli. H. M., Saunders. J. B., 1985, Oligocene to Holocene low latitude planktic foraminifera, In: Plankton stratigraphy, Bolli. H. M., Saunders. J. B., Perch-Nielson. K., (eds.), p: 1-1032, Cambridge University Press.
Brett. C. E., 1995, Sequence stratigraphy, biostratigraphy and taphonomy in shallow marine environment, p: 597-616, Palaios, Vol: 10.
Brett. C. E., 1998, Sequence stratigraphy, paleoecology, and evolution: Biotic clues and responses to sea-level fluctuations, p: 241-262, Palaios, Vol: 13.
Catuneanu, O., 2002, Sequence stratigraphy of clastic systems: concepts, merits, and pitfalls; Journal of Africa Earth Sciences, No.1, p.1-43, Vol: 35.
Catuneanu. O., 2006, Principle of sequence stratigraphy, Elsevier, p: 1-375.
Dunham. R. J., 1962, Classification of carbonate rocks according to depositional texture. Ham, W.E. (Ed.). Classification of carbonate rocks, p: 1-41, American Association of Petroleum Geologists, Memoir, Vol: 1.
Embry. A. F., Klovan. J. E., 1971, A late Devonian reef tract on northeastern banks Island, Northwest Territories. p: 1-51, Bull. Can. Pet. Geol, Vol: 19.
Emery. D., Myers. K. J., 1996, Sequence stratigraphy. p: 1-2, Blackwell, Oxford, UK, 97.
Flugel. E., 2010, Microfacies of carbonate rocks, analysis, interpretatation and application, p: 1-984, 2 end edition Springer-Verlag, New York.
Fursich. F. T., Pandy. D. K., 2003, Sequence stratigraphic significance of sedimentary cycles and shell concentrations in the Upper Jurassic-Lower Cretaceous of Kachchh, Western India, p: 285-309, palaeogeography, palaeoclimatology, palaeoecology, Vol: 193.
Haq. B. U., Hardenbol. J., Vail. P. R., 1987, Chronology of fluctuating sea levels since the Triassic (250 million years ago to present), p: 1156–1166, Science, Vol: 235.
Hardenbol. J., Thierry. J., Farley. M. B., Jacquin. T., D. e., Gracianski. P.C., Vail. P. R., 1998, Mesozoic and Cenozoic sequence Stratigraphic framework of European Basins. In: De Gracianski. PC., Hardenbol. J., Thierry. J., Vail. PR., (eds) Mesozoic and Cenozoic sequence stratigraphy of European basins, P: 3–14, SEPM SpecialPublish # 60.
Henson. F. R. S., 1950, Middle Eastern Tertiary Peneroplidae (foraminifera), with remarks on the phylogeny and taxonomy of the family, p: 1-70, The West Yorkshire Printing Co. Lim., Wakefield, England.
Hohenegger. J., Yordanova. E., Nakano. Y., Tatzreiter. F., 1999, Habitats of larger foraminifera on the reef slope of Sesoko Island, Okinawa, Japan, p: 1-59, Marine Micropaleontology, Vol: 36.
Hunt, D., and Tucker, M. E., 1992,Stranded parasequences and the forced regressive wedge systems tract: deposition during base-level fall; Journal of Sedimentary Geology, p.1-9, Vol: 81.
Hunt. D., Tucker. M. E., 1995, Stranded parasequences and the forced regressive wedge systems tract: deposition during base-level fall-reply; p: 147-160, Journal of Sedimentary Geology, Vol: 95.
IOOC, 1969, Geological map of sw Iran, scale 1:1000000, compiled by the Geological and Exploration Division.
Kennett. J. M., Srinivasan. M. S., 1983, Neogene planktonic foraminifera, a phylogenetic atlas, Hutchinson Ross Publish. Co. Pensylvania, p: 1-263.
 
 
 
شکل4 : چینه نگاری سکانسی نهشته‌های سازند میشان در برش هندون.
 
 
 
 
شکل4 : چینه نگاری سکانسی نهشته‌های سازند میشان در برش هندون.
 
 
 
 
 
Loeblich. A. R., Tappan. J. H., 1988, Foraminiferal general and their classification, Van Nostrand Reinhold Co., p: 1-869, 2 v, pls. 847. New York.
Murray. j. w., 1991, Ecology and Palaeoecology of Bentic Foraminifera. Longman, Harlow, Essex, p: 1-397.
Murray. J. W., 2000, When Does Environmental variability Become Environmental Change? The Proxy Record of Bentonic Foraminifera. In: Martin R. E., (ed.), Environmental Micropaleontology: The Application of Microfossils to Environmental Geology. Kluwer Academic/ Plenum Publishers, New York.
Papp. A., Schmid. M. E., 1985, Die fossilen Foraminiferen des rtiaren Beckens Von wien Revision der Monographie Von Alcide d`Orbigny (1846), Abhandle, p: 1-311, Geol. Bundesanst., Vienna, Vol: 37.
Pettijohn. F. J., Potter. P. I., Siever. R., 1987, Sand and Sandstone. 2nd ed., p: 553, Springer-Verlag, New York.
Postuma. J. A., 1971, Manual of Planktonic Foraminifera, p: 1-420, Elsevier Publishing Company, Amsterdam.
Rahaghi, A., 1973, Etude de quelques grands foraminiferes de la Formation de Qum (Iran Central). Rev. Micropaleont., p. 23-38, Vol:16.
Rahaghi. A., 1980, Tertiary faunal Assemblage of Qum-Kashan, Sabzewar and Jahrum area, Nat. Iran. Oil Co., Geol. Lab. Public., No: 8.
Reuter. M., Piller. W. E., Harzhauser. M., Mandic. O., Berning. B., Rogl. F., Kroh. A., Aubry. M. P., Wielandt-Schuster. U., Hamedani, A., 2007, The Oligo-/ Miocene Qom Formation (Iran): evidence for an early Burdigalian restriction of the Tethyan sea and closure of its Iranian gateways, p: 1-24, J Earth Sci (Geol Rundsch).
Souaya. F. J., 1963, On the foraminifera of Gebel Gharra (Cairo – Suez Road) and some other Miocene samples, p: 1-24, Jour. Paleont., Vol: 37.
Taheri. a., Vaziri-Moghadam. H., Seyrafian, A., 2008, Relationships between foraminiferal assemblages and depositional sequences in Jahrum Formation, Ardal area (Zagros Basin, SW Iran), No: 3, p: 191-201, Historical Biology, Vol: 20.
Taheri. a., 2010, Paleoenvironmental model and sequence stratigraphy for the Oligo-Miocene foraminiferal limestone in east of Dogonbadan, No: 3, p: 15-30, Stratigraphy and Sedimentology Researches, Vol: 40.
Todd. R., 1952, Vicksburg (Oligocene) Smaller Foraminifera from Mississippi, p: 1-53, Geological survey professional paper 241, united state government prenting office, Washington.
Vaziri-Moghaddam. H., kimiagari. M., Taheri. A., 2006, Depositional environment and sequenc stratigraphy of the Oligo-Miocene Asmari Formation in SW Iran, No: 1, p: 41-51, Facies, Vol: 52.
Viterbo. I., 1963, Iran Makran area foraminifera, Annex 2 to: Final Paleontological Report, p: 1-28.