تحلیل ساختارها و ریزساختارهای برشی در طول راندگی خوی ابوالفضل، شمال شرق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد هیات علمی و مدیرگروه ارشد زمین شناسی

2 کارشناس ارشد فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی

چکیده

     در منطقه مورد مطالعه زونهای برشی هر یک از راندگیها ، چینها متفاوتی از قبیل چینها کششی Z و S شکل ، چینهای همشیب و چینهای گل خورشید تشخیص داده می شود. در این منطقه مرز بین واحدهای سنگ دگرگونی با گسلهای راندگی چینخورده (گسل راندگی ابوالفضل) مشخص شده است. در طول زونهای گسیلی منطقه از پهنه های میلونیتی با واتنش بالا در زون برشی شکلپذیر رخ داده است. با استفاده از میلونیتهای برگوارگی سنگهای گسلی از مناطق دگرگونی به تجهیزات برشهای گسلی و مناطق آرد گسیلی نشان داده می شود که فابریک تصویری غیر چسبنده دارند. سایر سنگهای گسیلی با برگوارگیهای واتنش بالا مشخص می کند که چینها مربوط به این ساختارهای فنی هستند که دیده می شوند. نشانگرهای جنبشی منطقه مورد مطالعه عبارت از: پورفیروکلاست نامتقارن ، فابریک CS و ریزساختارهای Pull-apart که در سرتاسر منطقه دگرشکل راستگرد نشان می دهد که بروش هر یک از زونهای برشی عمدتاً با استفاده از ساختارهای مشخص شده است. وضعیت مخروطافکنه ها جوان ، انحراف و تغییر مسیر آبراهه ها و پرتگاه گلی در انواع مختلف نشان دهنده گسل راندگی ابوالفضل به عنوان گسل فعال است.
 

کلیدواژه‌ها


اسکویی و همکاران، 1374، نقشه زمین­شناسی ورقه  قره­ضیاءالدین، مقیاس 100000/1، سازمان زمین شناسی کشور.
 پرتوآذر، ح.، 1374، سیستم پرمین در ایران. سازمان زمین­شناسی کشور، طرح تدوین کتاب، شماره 22، 340 ص.
پدیدار، ر.، 1393، بررسی ساختاری شمال شرق خوی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد خوی، 138 ص.
حاجی­حسینلو، ح.، 1391، تحلیل ساختاری زون برشی شمال­ خوی، پایان­نامه دکتری، دانشگاه ­آزاد ­واحد علوم تحقیقات تهران، 139 ص.
حاجی­حسینلو، ح.، 1392، پتروفابریک، جزوه درسی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی.
رادفر، ج.، امینی، ب.، 1378، نقشه زمین­شناسی ورقه خوی، مقیاس 100000/1، سازمان زمین شناسی کشور.
ﺳﺎﻣﺎﻧﯽ. ب.، ﻓﻘﯿﻪ. ع.، و ﭼﺮﭼﯽ. ع.، 1391، ﺑﺮرﺳﯽ اﻟﮕﻮی دﮔﺮﺷﮑﻠﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﺮﯾﻦ ﻧﻬﺎﯾﯽ و ﻋﺪد ﺗﺎواﯾﯽ ﺟﻨﺒﺶ  ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﭘﻬﻨﻪ دﮔﺮﺷﮑﻞ ﺷﺪه ﭼشمه ﺳﻔﯿﺪ، ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺳﻨﻨﺪج- ﺳﯿﺮﺟﺎن، ﻣﺠﻠﻪ زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﺎرﺑﺮدی ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﭼﻤﺮان اﻫﻮاز، ﺷﻤﺎره 5،  ص  26-20.
ﻋﻠﯿﻤﯽ م. ا.، خطیب، م. م.، 1393، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻨﺶ دﯾﺮﯾﻦ در ﭘﻬﻨﻪ ﺑﺮﺷﯽ ﭘﺎﻧﻪای ﺷﮑﻞ ﺷﺎه آﺑﺎد (ﺧﺎور اﯾﺮان)، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﻟﮕﻮﻫﺎی دﮔﺮرﯾﺨﺘﯽ، ﻣﺠﻠﻪ زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﺎرﺑﺮدی ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﭼﻤﺮان اﻫﻮاز، ﺷﻤﺎره 13، ص 10-1.
نبوی، م. ح.، 1355، دیباچه­ای بر زمین­شناسی ایران، سازمان زمین­شناسی کشور.
 
Ghosh, S.K.,1993, Structural geology, Fundamental and modern development,New York, Press.
Goscombe,B., Passchier ,C.W., Hand, M., 2004. Boudinage classification: end-member boudin types and modified boudin structures. Journal of Structural Geology 26, 739-763.
Khalatbari-Jafari, M., Juteau, T., Bellon, H., Whitechurch, H., Cotten, J., Emami, H., 2004, New geological, geochronological and geochemical investigations on the Khoy ophiolites and related formations, NW Iran. J. Asian Earth Sci 23, 507–535.
McClay, K., 1987, The mapping of geological structures. New York: John Wiley and Sones.
Passchier, C.W., Trouw, R. A.J., 2005, Microtectonis. Springer, Berlin Heidelberg, pp. 366.
Samanta, S.K., Mandal, N., Chakraborty, C., 2002, Development of different types of pull-apart microstructures in mylonites: an experimental investigation. Journal of Structural Geology 24, 13451-1355.
Twiss, R.J., Moores, E.M., 2007. Structural geology. New York: Freeman, W. H. Freeman, 736 pp.